stanowczy głos

См. также в других словарях:

• stanowczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący w sposób zdecydowany, potrafiący podjąć kategoryczną, nieodwołalną decyzję; niewahający się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowczy człowiek,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stanowczy — «umiejący powziąć kategoryczną decyzję, nie ulegający wahaniom, zdecydowany; będący wyrazem czyjegoś zdecydowania, nieodwołalny, niezmienny, kategoryczny» Stanowczy człowiek. Stanowczy głos, ton. Stanowcze zdanie, postanowienie. Stanowcza decyzja …   Słownik języka polskiego

• głos [ton] nieznoszący sprzeciwu — {{/stl 13}}{{stl 33}} sposób mówienia stanowczy, wykluczający protesty :{{/stl 33}}{{stl 10}}Powiedziała to głosem nieznoszącym sprzeciwu. Jego ton nieznoszący sprzeciwu gasił wszelkie dyskusje. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sprzeciw — Głos, ton nieznoszący sprzeciwu «głos, ton, sposób mówienia stanowczy, bezwzględny, ostry, apodyktyczny»: Życie Leonor Fini nie było sennym teatrem cieni, lecz operowym spektaklem wielkich pasji. Pełnym erotycznych gier i wybuchów furii,… …   Słownik frazeologiczny

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …   Słownik języka polskiego

• energiczny — energicznyni, energicznyniejszy «pełen energii; czynny, ruchliwy, stanowczy; zdecydowany, żywy, sprężysty» Energiczny charakter, głos, krok. Energiczna ręka. Energiczne ruchy. Trzeba przedsięwziąć energiczniejsze środki. Energiczni pracownicy …   Słownik języka polskiego

• miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego